Waarom ik doe wat ik doe? Om jou lieve mama te verzorgen en te ontzorgen. Want moeder zijn is, in mijn optiek, de allermooiste, meest vervullende en belangrijkste taak die je als vrouw kunt hebben.
Vroeger was dit, naast het huishouden de enige taak van de vrouw en nog langer geleden zorgden we als groep vrouwen samen voor onze kinderen. Dit maakte ook dat we konden leren van elkaars kennis en wijsheid. Die tijd is voorbij. Nu werken de meeste vrouwen, zorgen we nog steeds grotendeels voor de huishouding, zijn er allerlei maatschappelijke verplichtingen en oh ja, dan komt er in de drukste tijd van je leven ook nog even een kindje bij. Succes!
Je werk dat chef je wel even, daar ben je immers jaren voor naar school geweest. Je hebt kunnen oefenen tijdens stage en je ben zeker een maand ingewerkt door ervaren collega’s. Maar hoe zit dat met het moederschap? Veel verder dan een boek lezen, misschien een cursusje en oneindig veel ongevraagd advies en meningen van anderen kom je niet. Het enige stuk aan professionele hulp is de kraamverzorgster in de eerste week nadat je baby geboren is. En daarin moet je dan maar afwachten of het een gouden engel is die jou helemaal ontzorgt en fijne tips geeft of iemand die stug haar uurtjes draait en enkel het hoogstnoodzakelijke met je doorspreekt.
Een heel belangrijk verschil tussen werk en het moederschap is, dat wij als vrouwen een sterke intuïtie en krachtig moederinstinct hebben. Dat is iets wat de natuur ons heeft meegegeven. Maar wat nu als dat in de loop van de jaren ondergesneeuwd is geraakt door je eigen opvoeding, meningen van anderen en de druk van de maatschappij? Als jij geen keuzes kunt maken vanuit je hart en niet vol zelfvertrouwen je eigen koers vaart? Als jij maar doet wat anderen vinden en zeggen omdat je het zelf niet goed weet? Als je altijd de goedkeuring van anderen zoekt? Als jij een leven zonder betekenis, vreugde en vrijheid leeft? Wat voor leven is dat dan eigenlijk? Waar kijk je dan op terug als je straks 80 bent? En wat voor moeder was je? Hoe heb jij je kinderen begeleidt in het volwassen worden? Hoe staan zij dan in het leven als ze zo’n voorbeeld hebben gehad?
Hoe voelt dit als je het zo leest? Trekt het je naar beneden? Geeft het je een moedeloos gevoel? Fijn zo! Niet omdat ik wil dat je je rot voelt, juist niet! Maar wel fijn omdat jij je nu beseft dat het beter kan, mooier! En eigenlijk is dat niet eens zo moeilijk! Je hebt alleen de juiste begeleiding nodig en een groep vrouwen op wie je kunt leunen. Het enige wat jij hoeft te doen is open staan voor verandering en het pad naar een mooier leven durven bewandelen.
Voel je nu een kriebel in je buik of een hart dat een sprongetje maakt omdat je beseft dat je voor jezelf mag kiezen? Klik dan hier om een vragenlijst in te vullen. Ik kijk graag met je mee om te zien wat er voor jou nodig is.
Veel liefs,
Wendy | Mama Guru
Commentaires